ağlamak için neden ararsın.
Sanki o bütün geçirdiğin üzüntülü günün yorgunluğu, o tek bir güne toplanmış.
Sana ne dense alınırsın, ne söylense kırılırsın, hatta sinirlenirsin.
Sevgi gösterilmesini istersin lakin gösterildiğinde "tamam yeter" diyerek kalp kırarsın.
Ne yapmak istediğini anlamaz, boş boş tavana bakarsın.
Sanki hiçbir şey,
gerçekten hiçbir şeyin seni mutlu edebilceği düşüncesine kapılırsın.
Birde eski hatıralar akla gelir hani.
Belkide hatırlamak istemediğin, unutmak için gayret gösterdiğin anılar, inadına ogün canını daha fazla yakmak istermişcesine...
Sahte gülüşü yüzüne takıp içinde sakladığın milyonlarca gözyaşları.
Her gözyaşının bir sebebi varken,
sen sadece o gece akıttığın yaşları dinlediğin şarkıya sebeplersin.
O gece bu gece.
Şarkıların gözyaşı.
Mimoza'lı gözyaşları dilerim.
Betül Sert
Küçük not: bütün yazı ve foroğraflar bana aittir, yani olaki paylaşmak istedin, linkimi, ismimi yazasın. Her şeyde bir emek vardır, bunu çalmak kimseye yakışmaz değilmi?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder